Η ανοσοθεραπεία είναι ένα νέο όπλο στα χέρια των ογκολόγων στη μάχη κατά του καρκίνου και έχει σημειώσει εντυπωσιακή επιτυχία στη θεραπεία διαφορετικών τύπων καρκίνου. Ωστόσο, μόνο ένα υποσύνολο των ασθενών αποκομίζει κλινικό όφελος. Συνεπώς, είναι ζωτικής σημασίας να κατανοήσουμε και να εντοπίσουμε τους καθοριστικούς παράγοντες που οδηγούν στην απόκριση, την αντίσταση και τις δυσμενείς επιπτώσεις. Στο πλαίσιο της ανοσοθεραπείας του καρκίνου, οι βιοδείκτες μπορούν να παρέχουν πληροφορίες για τον καρκίνο κάθε ασθενή ξεχωριστά – τη γενετική του σύνθεση, τη συμπεριφορά του και τις αλληλεπιδράσεις του με το ανοσοποιητικό σύστημα – τις οποίες οι γιατροί μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουν για να καθορίσουν τη θεραπευτική προσέγγιση που είναι πιθανότερο να ωφελήσει ένα συγκεκριμένο άτομο. Ήδη, αρκετοί βιοδείκτες έχουν ενσωματωθεί στην κλινική πρακτική, ενώ η αξία άλλων αναγνωρίστηκε πρόσφατα και εξακολουθεί να διερευνάται. Μερικοί από τους πιο υποσχόμενους βιοδείκτες σήμερα στο πλαίσιο της ανοσοθεραπείας περιλαμβάνουν: την έκφραση της πρωτεΐνης PD-L1, τον έλεγχο του MSI (Μικροδορυφορική Αστάθεια) και τον προσδιορισμό του φορτιού μεταλλαγών του όγκου TMB (Tumor Mutational Burden), των ανθρώπινων λευκοκυτταρικών αντιγόνων (Human Leukocyte Antigens – HLA), και της Απώλειας της Ετεροζυγωτίας (LOH)